"A co będzie jeśli...?" Kiedy ostatnio zadałeś takie pytanie? Kiedy je słyszałeś?
Badania pokazują, że zdecydowana większość kryzysów ma swoje źródło wewnątrz organizacji – zanim przerodzą się w prawdziwy kryzys pojawiają się na liście ignorowanych problemów. Większość kryzysów można zatem przewidzieć.
Czy zastanawiałeś się jakie są możliwe scenariusze kryzysów, z którymi może zetknąć się Twoja organizacja? W zarządzaniu ryzykiem nazywamy to analizą podatności na kryzys (vulnerability analysis) lub mówiąc prościej – inwentaryzacją potencjalnych kryzysów.
Oprócz pracowników i kierownictwa, w przygotowaniu analizy ryzyka powinny wziąć udział grupy kluczowych interesariuszy: klienci, dostawcy, partnerzy handlowi, itp. Zebrane informacje pomogą zweryfikować treść działań marketingowych i PR, relacji z mediami, świadczenia usług serwisowych, szkolenia personelu, relacji z lokalnymi społecznościami, itd.
Otto Lerbinger w książce "The Crisis Manager: Facing Risk and Responsibility" proponuje przeprowadzić analizę podatności na kryzys w trzech etapach:
1. Identyfikacja zagrożenia: opis istniejących zagrożeń według metody "najgorszego czarnego scenariusza".
2. Ocena rodzaju ryzyka: opis natury ryzyka i prawdopodobieństwa wyrządzenia szkody.
3. Ocena poziomu zagrożenia: kalkulacja poziomu zagrożenia i rekomendowane działania.
Celem analizy podatności na kryzys jest identyfikacja wszystkich możliwych sytuacji kryzysowych, opis prawdopodobieństwa ich wystąpienia i ocena szkodliwych efektów. Gotowy dokument (inwentarz kryzysowy) pokaże listę zagrożeń i ich prawdopodobieństwo według następujących kategorii:
0 – Niemożliwe
1 – Raczej niemożliwe
2 – Raczej możliwe
3 – Możliwe
4 – Bardziej niż możliwe i dosyć prawdopodobne. Wcześniej miała z tym do czynienia konkurencja.
5 – Bardzo możliwe. Nieważne czy się kiedyś wydarzyło, ale nie wolno ignorować ewidentnych sygnałów ostrzegawczych.
Ocenę szkodliwych efektów można ułożyć według takiej listy:
1. Zero szkód – Żadnych konsekwencji.
2. Drobne szkody – Można się z nimi uporać bez większych trudności.
3. Widoczne szkody – Lekkie zainteresowanie mediów.
4. Poważne szkody – Umiarkowane zainteresowanie mediów.
5. Ogromne szkody – Duże zainteresowanie mediów.
6. Katastrofalne szkody – Informacje na czołówkach ważnych gazet. Może doprowadzić do upadku firmy.
Umiejętne zarządzanie problemami, wczesne wychwytywanie potencjalnie niebezpiecznych komplikacji i ich właściwa ocena (rodzaj problemu, jego prawdopodobieństwo i szkodliwość) może zapobiec wybuchowi kryzysu.
Oto 5 obszarów, które mogą inspirować do tworzenia scenariuszy kryzysowych:
1. Podatność na kryzys w sektorze lub branży. Czy niedawno opinia publiczna była informowana o skandalach, nadużyciach lub przestępstwach w podobnych organizacjach? Jak to może wpłynąć na reputację i wizerunek Twojej organizacji?
2. Fuzje i przejęcia. Czy będą wewnętrzne lub zewnętrzne problemy w przeprowadzeniu fuzji?
3. Aktualne sprawy sądowe (dotyczące Twojej organizacji i konkurencji).
4. Aktualna sytuacja na rynku pracy i relacje pracownicze.
5. Naciski ze strony agencji rządowych i organizacji/grup społecznych (prawo pracy, ochrona środowiska, regulacje podatkowe, itp.)
Konkluzja
W zarządzaniu ryzykiem i kryzysem lepiej poznać wszystkie zagrożenia zanim pokażą swoje ciemne strony.
Analiza podatności na kryzys i lista możliwych zagrożeń pomogą przygotować się na najgorsze i kiedy spełni się jeden z "czarnych scenariuszy" ułatwi zarządzanie kryzysem, skróci jego czas i zmniejszy straty, a w wersji optymistycznej – zmieni i wzmocni organizację oraz poprawi jej pozycję na rynku.
Jeśli potrzebujesz pomocy w przygotowaniu się do zarządzania sytuacją kryzysową, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.
Szkolenia kryzysowe, symulacje kryzysowe i plany kryzysowe, bo licho nie śpi... Tel. 77 441 40 14.
Strona główna » ryzyko » Kryzysowa inwentaryzacja
piątek, 24 września 2010
Kryzysowa inwentaryzacja
Autor:
Bogusław Feliszek
o
06:00:00
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Ekspert zarządzania komunikacją kryzysową, konsultant public relations, trener medialny. Autor ponad 1,700 artykułów o PR, zarządzaniu ryzykiem i kryzysem, strategicznej komunikacji kryzysowej, komunikacji online, relacjach z mediami, wystąpieniach publicznych i pisaniu informacji prasowych. W poprzednim życiu poławiacz pereł. Nie lubi miejsca w samolocie daleko od wyjścia. Ulubiona książka: właśnie ją czyta :-)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz