Rozsądna i przemyślana komunikacja ryzyka pomaga zapobiegać wybuchom społecznego niepokoju, sianiu paniki i eskalacji kryzysu. Co więcej, mądre procedury komunikacyjne wzmacniają zaufanie niezbędne w sytuacji przedkryzysowej i jeśli dojdzie do kryzysu także po jego wybuchu.
W komunikacji ryzyka czasem ulegamy mitom stanowiącym mieszankę prawdy i fikcji - mieszankę niebezpieczną, bo nikt nie wie w jakich proporcjach te dwa składniki są wymieszane.
Oto 7 mitów komunikacji ryzyka i działania, które je neutralizują:
Mit 1: Komunikacja ryzyka zwiększa niepokój.
Działanie: Edukuj i informuj, nie alarmuj i nie strasz na pokaz. Daj ludziom możliwość wyrażenia obaw i trosk, zadawaj właściwie pytania i sprawdzaj czy dobrze zrozumiałeś odpowiedzi.
Mit 2: Komunikacja jest mniej ważna od edukacji. Gdyby ludzie wiedzieli co im naprawdę grozi, zmieniliby swoje zachowanie.
Działanie: Poświęcaj tyle samo uwagi kontaktom z ludźmi jak i interpretacji danych.
Mit 3: Nie powinniśmy kontaktować się z opinią publiczną przed opracowaniem rozwiązania problemu.
Działanie: Przekazuj informacje, prowadź dyskusje o tym co należy zrobić i angażuj społeczności w prace nad strategiami, które ich bezpośrednio dotyczą.
Mit 4: Ludzie nie są w stanie zrozumieć wielu problemów, które pojawiają się w czasie kryzysu.
Działanie: Twoim obowiązkiem jest pomoc w zrozumieniu problemów bez względu na ich złożoność i stopień skomplikowania. Opinia publiczna nie decyduje o szczegółach, ale przekazywane przez nią sugestie powinny być rozważone przez tych, którzy podejmują decyzje.
Mit 5: Decyzje dotyczące spraw technicznych powinny być podejmowane tylko przez inżynierów.
Działanie: Przekazuj opinii publicznej informacje w przystępnej formie i treści. Słuchaj co mówią ludzie. Angażuj w opracowanie działań komunikacyjnych ludzi z różnym doświadczeniem zawodowym.
Mit 6: Jeżeli skupimy się na tym, co mówią ludzie, może się zdarzyć, że nasze skromne środki poświęcimy na rozwiązywanie problemów, które nie stanowią istotnego zagrożenia.
Działanie: Wsłuchiwanie się w to, co mówią ludzie i komunikowanie się z nimi nie oznacza, że musisz dopasowywać swoje priorytety wyłącznie do oczekiwań opinii publicznej. Twoja praca polega na zarządzaniu problemami i oczekiwaniami.
Nie można lekceważyć niepokojów opinii publicznej, ale nie mogą one być jedynym elementem tworzenia strategii komunikacji. Im więcej informacji zbierzesz, tym większe szanse na zbliżenie priorytetów: Twoich i opinii publicznej.
Mit 7: Grupy aktywistów społecznych są odpowiedzialne za podburzanie ludzi i rozdmuchiwanie drobnych problemów.
Działanie: Aktywiści pomagają lokalizować ośrodki publicznego niepokoju. Wiele grup ekologicznych kieruje się rozsądkiem i odpowiedzialnością. Zamiast zwalczać ekologów, staraj się z nimi współpracować.
Konkluzja
Rozpowszechnianie informacji bez uwzględnienia ich złożoności i ryzyka błędu nie jest efektywną komunikacją ryzyka.
Dobrze zarządzane działania komunikacyjne obejmują zrozumiałe komunikaty, ich szybką transmisję i reakcję opinii publicznej zgodną z oczekiwaniami nadawcy przekazu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz